Reisverslag Vakantie Oostenrijk (Kärnten) 12 - 27 september 2010

12 september

Deze reisdag voert ons naar Feucht in Duitsland omdat de rit naar de Würthersee toch echt te veel is in één dag. Het weer "is niet goed en het weer is niet slecht" het is bewolkt en soms is er een beetje zon gelukkig kunnen we rustig aan doen en we stoppen dan ook regelmatig voor koffie, luncht etc. Het is halverwege de middag als we in Feucht aankomen, we richten onze kamer in en gaan het dorp in, het weer is nu aangenamer geworden en het is zelfs tijd voor een terrasje en een ijsje. Het dorpje is met zijn leuke huisjes en smalle straatje erg leuk om te zien en dus nemen we ook daarvoor uitgebreid de tijd. Leuke huisjes, grote oude gebouwen, fraaie winkeltjes en een stromend beekje dwars door 't dorp. Er is een parkje en dicht daarbij een soort kasteeltje, dat helaas voor ons net gesloten is. We zoeken een restaurantje voor het diner. De keus valt op een goed uitziend restaurant waar al meer mensen naar binnen gegaan zijn. Het eten is er eenvoudig en goed.

13 september

De ontbijtzaal is helemaal onder in een soort kelder en er zijn maar 4 gasten, het ontbijt is goed en we gaan weer fris op pad. We rijden grotendeels dezelfde route als in 2007, langs Salzburg en Spittal an der Drau richting Klagenfurt. Al vroeg in de middag zijn we op bestemming, een appartement bij Hotel Diana in Pörtschach aan de Wörthersee, zo vroeg zelfs dat de baas nog slaapt want er is geen mens te zien om ons het appartement te wijzen. Na enig heen en weer lopen vinden we dan toch een mevrouw die ons een sleutel geeft en de weg wijst. Het is werkelijk een geweldig mooi en compleet appartement met een schitterend uitzicht, precies zoals op de foto op de web-site. Het appartement en bijbehorend hotel hebben geen eigen strand maar aan de Würthersee zijn genoeg plekjes om te zwemmen of te zonnen. Dus gaan we op pad om het dorp te verkennen, de winkeltjes, de supermarkt - want deze keer geen half-pension maar weer eens lekker zelf koken -, de restaurantjes, de strandjes en natuurlijk de aanlegsteiger van het bootje. Op de Würthersee vaart dagelijks een veerdienst naar de grotere plaatsen aan de See. We willen graag van deze leuke attractie gebruik maken dus verdiepen we ons in het vaarschema en de tijden. Je kunt ook zomaar ergens afstappen en met latere boot weer verder varen. Natuurlijk willen we veel wandelen maar ook een paar grotere steden bezoeken en toerstische bezienwaardigheden bezoeken.

14 september

Vandaag gaan we eerst lekker lang uitslapen en zijn in afwachting van de verrassing van de hotelbaas, hij heeft iedere gast uitgenodigd voor een wandeling door de bossen met een verrassing, we zullen zien. We gaan op de afgesproken tijd - half twee - naar de afgesproken plaats, maar geen 'gids' we lopen allemaal naar het hotel, geen 'gids', we lopen weer terug naar de ontmoetingsplaats, daar staat de 'gids', dus gaan we op pad. Het is werkelijk een prachtige wandeling en tegelijkertijd maak je een beetje kennis met de andere gasten die echter voornamelijk in het hotel zitten en vooral voor een wellness arrangement gekomen zijn. Plotseling zegt de hotelbaas zachtjes te doen omdat hij een hertje in het bos ziet maar hoe zacht we ook doen, het hertje zal nooit weglopen. Na ruim anderhalf uur komen we bij een boerderij waar een grote tafel klaar staat en we appelcider kunnen drinken en brood zoveel we willen, moet echter wel even apart afgerekend worden, "Had dat dan even gezegd".

15 september

Met een rondvaartboot die tevens lijndienst is, kun je met een dagkaart over de Würthersee naar elke plaats die je wilt. Vandaag gaan we naar Velden, het is een mooie tocht met een geweldig uitzicht op de omgeving, de bergen en heuvels, de kleine dorpjes op de hellingen en de grote dure woonhuizen direct aan de See. Na een mooie tocht stappen we Velden in, natuurlijk eerst koffie en dan alles bekijken. Velden is niet zo heel erg groot - zoals de meeste plaatsen aan de See - maar heeft wel allure met z'n fraaie huizen en zelfs een soort kasteel dat nu als hotel voor 'the happy few' ingericht is. We genieten van een terrasje en een lekkere lunch. Het is begin van de middag als we weer op de boot stappen, soms is er een steiger waar de boot stopt zonder dat er een dorpje of zoiets is maar dat blijkt dan te zijn vanwege een wandelroute die daarlangs loopt. We komen langs Maria Würth eigenlijk een schiereiland maar vroeger een eiland voordat de waterspiegel kunstmatig verlaagd werd om uitbreiding van Klagenfurt mogelijk te maken. We stappen in Klagenfurt af en willen naar de stad lopen maar het centrum is maar liefst 4 kilometer lopen en we moeten wel de laatste boot hebben anders zitten we 'vast'. Dus het wordt een terrasje, wachten op de boot en dan naar 'huis'. Het was een prachtige dag maar Klagenfurt zal een autoritje moeten worden.

16 september

Vandaag wordt een wandeldag, we gaan in de omgeving van Pörtschach wandelen. We hebben geen vooropgezet doel dus we gaan zomaar de bossen in en over de heuvels. We hebben veel fantastische uitzichten en vergezichten over Pörtschach en de Würthersee. Het weer is goed, echt wandelweer want het is niet warm. We gebruiken onze eigen meegebrachte lunch en genieten van de rust en de schitterende natuur die in afwachting is van de naderende herfst. Plotseling zien we een oude muur die zomaar in het bos lijkt te staan maar er loopt ook een weggetje en dus gaan we daarin. We zien een soort wachthuis, alsof er een poortwacht is geweest, de weg loopt verder en we zien een oude slotpoort die echter op slot zit. Dan komt er een meneer in een autootje aan die de poort open doet en met z'n auto naar binnen gaat. Hij komt weer terug en vraagt of we ook binnen willen kijken, natuurlijk willen we dat. Het blijkt een oude Burcht (Schloss Leonstein) te zijn die echter grotendeels vervallen is. De meneer vertelt dat hij en nog een groep andere mensen bezig is de ruïne te conserveren want geld voor restauratie is er niet. Hij laat ons de oude waterput zien die onmetelijk diep lijkt te zijn want we zien alleen maar diepte. De Burcht is erg vervallen, je kunt wel een stalen trap op om op een gerestaureerde etage te komen maar het zijn eigenlijk alleen maar muren en verder niets. Jammer. We bedanken de meneer en gaan verder door het bos. Link naar Schloss Leonstein Plotseling staan we voor een soort monument. Het heet de Hohe Gloriëtte en is opgericht ter ere van Brahms die jaren lang in Pörtschach woonde en werkte. Als je in de Gloriëtte komt kun je op knopjes drukken en krijg je werken van Brahms te horen, erg leuk. Ook het uitzicht vanaf hier over de Würthersee is geweldig, je zou hier kunnen wonen.

19 september

Vandaag is het zondag, niet echt een winkeldag dus naar Klagenfurt, we volgen de navigatie en al snel vinden we een enorm groot parkeerterrein net buiten het centrum. We lopen naar de stad maar komen langs een museum dat al open is, we lopen er eerst voorbij maar dan zeggen we waarom nu niet direct hierheen als we dit interessant vinden. En dus gaan we naar binnen, een kaartje kost bijna niets en er is veel te zien. Als we weer naar buiten willen lopen via de mooie trap gaat plotseling de telefoon: hij heet Dorje, ons derde kleinkind zoon van onze dochter. Een heerlijk gevoel dat alles goed gegaan is en een moment om nooit meer te vergeten. Het wordt tijd voor een kop koffie en we gaan richting het centrum, het is nog niet erg druk - uitslaapzondagmorgen -, Klagenfurt is wel een mooie stad met een enorm groot en fraai centrum. Er zijn nogal wat parken en grote kerken en alles is heel goed onderhouden. Na het bekijken van een grote kerk staan we dan toch plotseling voor een winkelcentrum dat geopend is. Het is wel de kerk van de moderne tijd, je kunt over de hoofden lopen. Kleding, elektronica, speelgoed, vanalles. We gaan terug naar de auto, we hebben Klagenfurt op zondag nu wel gezien. We gaan nu naar Maria Würth, het is aan de zuidkant van de See en het is een werkelijk schitterende route, over heuvels, door het stadje Reifnitz waar elk jaar de Audi tentoonstelling is en het heeft ook een fraaie kasteel (Schloss Sekirn) dat echter niet toegankelijk is. Dus verder naar Maria Würth. We parkeren snel de auto en gaan naar de enige bezienswaardigheid, het kerkje op het schiereiland. Het is toch groter dan gedacht en heeft ook een 'geheime' kerk min of meer onder de grond, het is wel in barok ingericht, fraai maar hoe heeft de bevolking dat vroeger op kunnen brengen. In een restauranje dicht bij het kerkje genieten we nog van een lekker drankje en dan gaan we weer op pad - wat zijn we soms toch rusteloos - want we moeten het hele meer nog rond om weer 'thuis' te komen. Het is minder ver rijden dan gedacht, 20 km maar daar doe je via Velden dan wel ruim een half uur over. Het was een bijzondere dag.

20 september

Vandaag is het wandeldag, we hebben het plan opgevat om door de bossen en over de 'bergen' naar Velden te lopen en dan met het bootje weer terug, een leuke inspannende en ontspannende dagbesteding want dat hebben we waarschijnlijk wel nodig. We gaan weer achter 'ons huis' het bos in en duiken elk paadje in dat naar het westen gaat, we komen door dichte natte druipende bossen met kleine beekjes. Het is een geweldig avondtuur met soms weer van die prachtige vergezichten over de See. We lunchen ergens midden in het bos. Na een tijdje komen we bij de Forstsee, een in de bergen kunstmatig gemaakt meer waarin 's nachts water wordt gepompt dat overdag gebruikt wordt om elektriciteit te maken. We lopen onder het meer door omdat ons dat rustiger lijkt maar na een tijdje is ons paadje helemaal verdampt en staan we midden in het bos zonder enig idee waar we natoe moeten lopen. Gelukkig brengt de TomTom uitkomst, we zien waar we zijn, waar de wegen zijn en waar Velden ligt, we kunnen weer verder en vinden zo na een tijdje de gewone weg die naar Velden leidt. In velden genieten we van een lekker drankje voordat we op de boot gaan, het was een schitterende dag.

21 september

Vandaag slapen we uit, we hebben al gehoord van de Pyramidenkogel bij Reifnitz en we besluiten ons dag daaraan te besteden. Via Klagenfurt zijn we er het snelst, het blijkt een hoge uitzichttoren te zijn die boven op de Kogelberg staat. Het is er niet erg druk maar we moeten toch even wachten op de lift naar boven. Het uitzicht is er prachtig vooral omdat het helder weer is kun je Klagenfurt en Velden goed zien liggen en zelfs 'ons huis' kun je zien vanaf hier. (Overigens is op 12/12/12 om 12.12 de Pyramidenkogel opgeblazen en vervangen door een nieuwe: link naar de Pyramidenkogel) 's Avonds eten we in onze stad Pörtschach en het smaakt prima, als we thuis komen genieten we nog van een fantastische zonsondergang.

23 september

In het Gasten Magazine van de Wörthersee staan een groot aantal daguitjes, vandaag willen we een aantal bezoeken, de Kathreinkogel, de Keltenwelt Frög en Schloss Rosegg.

Kathreinkogel

De reis gaat via Velden naar St Egyden, daar midden op een weg is een parkeerplaatsje waar we kunnen parkeren, nu begint het moeilijke deel, de Kogel op, het is een vrij stijle bergtop met een weinig begaan voetpad. We verwachten er niet al te veel van maar we worden niet teleurgesteld, het is een soort museum met daarin het graf van oude Romijnen, restanten van een Romijnse vesting en woning en een kerkje dat van veel latere tijd is. Het museum is vrij toegankelijk en bevat een groot aantal gebruiksvoorwerpen uit de Romijnse tijd, er is ook uitleg over die tijd en wat er verder op de Kogel gebeurd is. Dan later wordt er tegen de barbaren een muur om het huis gemaakt om woning maar ook de kostbare waterput te beschermen. Pas veel later als het Romijnse rijk al verdwenen is komt er op de Kogel een kerkje voor de mensen uit de omtrek, over een klooster of zo is niets bekend. Na de afdaling gaan we naar de volgende attractie.

Keltenwelt Frög

In het dorpje Frög is een soort attractiepark dat Keltenwelt heet, een aantal mensen daar spelen alsof ze in de Keltische tijd leven, wonen en werken en geven uitleg over hoe het toen ging. Het is leuk ingericht maar eigenlijk niks voor ons, het is goed weer en dus lopen we even rond maar hebben het in half uur wel bekeken. Het is ideaal voor scholen en die lopen er genoeg rond.

Schloss Rosegg

Het Schloss is aan een onbeduidend straatje in Rosegg, het ziet er van veraf fraai uit maar het is verveloos en slecht onderhouden, we krijgen moderne apparatuur mee om uitleg te krijgen in elke kamer waar we door komen maar we lopen veel te snel en horen nog de uitleg van de eerste kamer als we al in de derde zijn. Het is misschien ooit mooi geweest maar dat is het nu niet meer, we staan in een half uur weer buiten en vertrekken naar Velden waar we lekker uit eten gaan.

24 september

Vandaag naar Moosburg, het schijnt een leuk plaatsje te zijn met een rijke geschiedenis - sporen van de Karolingische Pfaltz uit het jaar 800 - we denken daar niet veel meer van te zien. We gaan voor het heden. Het eerste bezoek is een fraaie kerk, bij het filmen struikel ik over een enorme kei - moet je maar uitkijken - . We wandelen naar het oude kasteel Moosburg, het zou nu een restaurant zijn, maar is gesloten. Vlakbij is een klein en heel ondiep meertje, het is groot resp. klein genoeg om er omheen te wandelen. Halverwege kunnen we genieten van het uitzicht en de meegebrachte lunch. We bezoeken Moosburg-city, het is groter dan gedacht maar de natuur er omheen inspireert ons tot een lekkere wandeling. Het was wederom een heerlijke dag maar wel onze laatste in Oostenrijk, morgen begint de terugreis, wederom via Feucht.